Jessica Suarez is een natuurbeschermingsfotograaf en filmmaker en een National Geographic Explorer. Met haar werk onderzoekt ze de relatie tussen de mens en het milieu, wetenschappelijk onderzoek, wilde dieren en wilde ruimtes. Recentelijk is ze te vinden in het Peruaanse Amazonewoud en in Atlanta, GA, VS, werkend aan multimedia projecten voor natuurbehoud. Ze heeft een master in fotografie van Syracuse University. Ze is ook de multimedia directeur en medeoprichter van de non-profit Tropical Conservation Fund en lid van Women Photograph.
Apen in het wild fotograferen is een ongelooflijk spannende en lonende uitdaging. Maar in onze opwinding realiseren we ons soms niet dat we geen ethische natuurfotografie bedrijven, waardoor we mogelijk onbedoeld schade toebrengen aan wilde dieren en hun leven in gevaar brengen. Veel van deze verantwoordelijke praktijken waren voor mij niet intuïtief toen ik in 2015 begon te werken in het Amazonewoud. Ik heb ze gaandeweg in het veld geleerd (vaak door fouten te maken) en met de hulp van mijn partner, die primatoloog is. Ik wilde een lijst met tips opstellen om anderen te helpen bij het fotograferen van apen in het wild, met zo min mogelijk stress en een maximale ervaring voor de waarnemer.
Een jong doodshoofdaapje kijkt vanaf een tak naar beneden terwijl hij met zijn familie door een stuk bos reist in het Manu Learning Centre, Peru.
Leer apengedrag: Het is erg nuttig om voordat je het veld ingaat op zoek te gaan naar apen om meer te leren over hun gedrag. Veldgidsen, lokale gidsen of biologen kunnen je op weg helpen om meer te leren. Als je weet op welk gedrag je moet letten, kun je betere foto's maken en weten wanneer je hun natuurlijke gedrag verstoort of wanneer ze zich bedreigd voelen. Bepaalde gedragingen zoals borstelen, eten of spelen zijn aanwijzingen dat ze zich bij u in de buurt op hun gemak voelen. Zie je ze echter vluchten, uitgebreid oogcontact met je maken, takken schudden, proberen zich groter te doen lijken, of zelfs op je urineren of poepen, dan is het waarschijnlijk tijd om achteruit te gaan en ze wat ruimte te geven!
Leer apengedrag: Een brulaap nestelt zich voor de nacht met zijn familie in Los Amigos Biological Station, Peru. Soms is het duidelijk wanneer apen zich ontspannen en niet bedreigd voelen door menselijke waarnemers en heb je een goede gelegenheid om foto's te maken van hun meer natuurlijke gedrag.
Voer of lokaas ze niet: Het kan heel verleidelijk zijn om wilde apen te voeren of te lokken om betere foto's te krijgen, vooral als ze gewend zijn geraakt aan menselijke aalmoezen; deze praktijk kan echter schadelijk zijn voor hun gezondheid en hun vermogen om zelfstandig in het wild te overleven. Het kan hen ook meer in gevaar brengen voor natuurlijke roofdieren of mensen die hen kwaad willen doen. Mensen dragen ook ziekten bij zich die kunnen worden overgedragen op primaten, dus nauw contact kan het best worden vermeden.
Niet voeren of lokken: Zadelrugtamarins brengen het grootste deel van hun tijd door in het lagere en middelste bladerdak, onder de 10 meter, wat betekent dat ze vaak op ooghoogte zijn en gemakkelijker te fotograferen (in tegenstelling tot het omhoog staren naar spinapen in het hogere bladerdak). Dit dier liet zich geduldig fotograferen vanaf een paar meter afstand in het Las Piedras Amazonecentrum. Hij is waarschijnlijk gewend aan mensen die het onderzoeksstation bezoeken en niet onderworpen aan menselijke jacht in het privé-reservaat.
Houdafstand: Het is het beste om wilde apen waar mogelijk van een afstand te observeren. Lange cameralenzen of zoommogelijkheden op compactcamera's of smartphones kunnen ervoor zorgen dat u zelfs van een afstand nog goede foto's kunt maken. Wilde dieren in hun natuurlijke omgeving kunnen ook interessante en krachtige beelden opleveren, dus overweeg om er omgevingsportretten of landschapsbeelden van te maken. Sommige apen in reservaten en onderzoeksstations zijn meer gewend aan het zien van mensen en vinden het misschien niet erg om dichterbij te komen en kunnen zelfs nieuwsgierig naar je toe komen.
Een kapucijnaap speelt in het vroege ochtendlicht in Los Amigos Biological Station, Peru. Vaak kunnen we wilde apen niet van dichtbij bekijken. Toch zijn er interessante foto's te maken van hen in hun omgeving. En zelfs als ik geen mooie foto's van wilde dieren krijg, voel ik me gewoon gelukkig dat ik ze überhaupt heb gezien.
Wees stil en beperk bewegingen: Apen zijn veel gevoeliger voor geluid dan wij. Hoewel het erg spannend is om apen in het wild te zien, en je er graag met je reisgenoten over wilt praten, moet je bedenken dat je vaak betere observaties en foto's krijgt als je ze rustig bekijkt en dan in het kamp tijdens een maaltijd verhalen uitwisselt over de waarneming van wilde dieren.
Wees stil en minimaliseer beweging: Ondanks hun grote omvang en pluizige vacht kunnen saki-apen heimelijk in het bladerdak verdwijnen als ze zich bedreigd voelen. Stil zijn en zo min mogelijk bewegen helpt om ze beter te kunnen observeren en fotograferen.
Weersta de achtervolging: Als apen van u weglopen, laat ze dan gaan zonder ze te achtervolgen. Ga indien mogelijk niet direct onder hen staan, want dan kunt u zich voordoen als een roofdier (zoals een jaguar). Zorg ervoor dat u ze niet intimideert of verhindert dat ze hun reisgangen gebruiken, zoals takken die natuurlijke bruggen vormen boven paden waar u loopt. Als apen vluchten of zich snel verstoppen, is dat vaak een aanwijzing dat er regelmatig op ze gejaagd wordt en dat ze goede redenen hebben om bang te zijn voor mensen. Het is belangrijk hun behoefte om weg te komen te respecteren.
Weersta de achtervolging: Een moeder kapucijnaap en haar jong gebruiken een tak om over te steken tussen bomen. Het is belangrijk om op deze momenten de weg van reizende apen niet af te snijden of te blokkeren, omdat ze dan gestrest kunnen raken of zelfs gescheiden kunnen raken van hun familiegroep, waardoor ze gevaar lopen voor roofdieren.
Waarheid in ondertiteling: Het is belangrijk om eerlijk en transparant te zijn bij het delen van foto's van wilde dieren op sociale media. Als u een foto nam in een opvangcentrum of dierentuin en veel dichterbij was dan in het wild, is het nuttig die informatie te delen om anderen realistische verwachtingen te geven van het fotograferen van wilde dieren. Je kunt die bijschriften gebruiken als een belangrijke gelegenheid om mensen bewust te maken van de handel in wilde dieren of het belangrijke werk van een natuurbeschermingsgroep waar je over hebt geleerd of die je bewondert. Het is ook belangrijk om te beseffen dat apen en andere dieren in sommige gevallen uit het wild worden gehaald om er een toeristische trekpleister van te maken waar mensen poseren voor foto's met de dieren, die vaak mishandeld en ondervoed zijn. Het is van cruciaal belang dat u deze industrieën niet steunt, dus wees een verantwoordelijke rentmeester van wilde dieren en informeer uzelf en stel vragen!
Truth in Captioning: Dit portret is genomen van een vrouwelijke brulaap in Taricaya Eco Reserve en Animal Rescue. Het is vaak heel moeilijk om zo dichtbij en op ooghoogte te komen met een brulaap, die vaak hoog in het bladerdak van het regenwoud zit. Taricaya doet geweldig reddings- en rehabilitatiewerk voor wilde dieren in het Amazonegebied, dus ik zorg ervoor dat ik hun werk onder de aandacht breng als ik foto's zoals deze post.
We maken allemaal fouten rond wilde dieren; het is echter van het grootste belang om te blijven leren en je bewust te zijn van hoe je soorten beïnvloedt. Elke foto die je maakt van een dier is het niet waard om hun leven in gevaar te brengen of hen onnodige stress te bezorgen. Het leven in het regenwoud is al zwaar genoeg. Onthoud dat het maken van ethische foto's van apen een beetje geluk en veel tijd en geduld vergt, dus blijf het proberen en geniet van je tijd in het veld met het fotograferen van wilde apen!
1 gedachte over "Zes tips voor ethische apenfotografie"
Is het onderschrift van de tweede foto niet verkeerd? Er staat "white-fronted capuchin". Voor mij lijkt het meer op een rode brulaap.
Is het onderschrift van de tweede foto niet verkeerd? Er staat "white-fronted capuchin". Voor mij lijkt het meer op een rode brulaap.