Denise is een toegewijde biologische tuinierster die zichzelf uitdaagt om zo duurzaam mogelijk te leven in haar huis in het zuidoosten van Pennsylvania. Ze is professor in de afdeling Communicatie en Media aan de West Chester University met een Ph.D. van Kent State University. Haar onderwijs- en onderzoeksgebieden bestaan uit duurzaamheid, hechte interpersoonlijke relaties, integratie van werk en gezin, en conflictoplossing.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw bestuiven honingbijen alleen al 80% van alle bloeiende planten. Hun bestuiving van meer dan 130 verschillende soorten groenten en fruit betekent dat deze kleine wezentjes een enorme rol spelen in de wereldwijde voedselproductie. Hun snelle bevolkingsafname zou een schokgolf door de hele wereld moeten sturen. Daarom is elke inspanning om ze te beschermen en hun rol in de voedselindustrie uit te breiden zo belangrijk.
In het Amazonegebied duikt een verbazingwekkend verhaal op onder de Maijuna in het noordoosten van Peru. De Maijuna hebben lang vertrouwd op soorten angelloze bijen voor hun honing. Maar nu, dankzij investeringen en steun van de ACEER Foundation, breiden inheemse Maijuna gemeenschappen hun duurzame oogst van honing van angelloze bijen enorm uit en brengen ze producten naar de lokale markten in Iquitos en daarbuiten.
We kunnen allemaal inspanningen zoals die in het Amazonegebied navolgen en ondersteunen om bijenpopulaties te beschermen en te genieten van de gezondheidsvoordelen van honing. In een eerdere blog beschreef ik het proces van bijenteelt. In deze blog deel ik de opwinding en vreugde van het oogsten van honing.
Mijn mentor in de bijenteelt had een jaarlijkse extractiedag, meestal eind juli, steevast op een warme en benauwde dag. Bob en zijn echtgenote Joan hadden een zeer georganiseerde opzet; ze hielden ongeveer 70 of meer bijenkasten op twee verschillende boerderijen. Zoals je je kunt voorstellen, is dat veel honing om te oogsten. Hun extractor moest met de hand worden bediend, waarbij centrifugale kracht werd gebruikt om de honing zonder dop uit de raat te halen. Er konden vier frames tegelijk in, wat twee keer per keer nodig was omdat elke kant van het frame moest worden afgezogen.
Ik kon mijn eigen honing winnen, maar ik bleef altijd in de buurt om te helpen met het oogsten van de honing uit de bijenkasten van Bob. Soms kwamen andere buren en vrienden langs om een uurtje te helpen. Als de extractie klaar was, maakte Joan een stevige lunch klaar.
Bob is vorig jaar gestopt met bijenhouden en toen hij zijn extractor verkocht, moest ik beslissen hoe ik mijn eigen honing wilde gaan extraheren. Ik had een paar opties:
De plaatselijke imkervereniging heeft apparatuur die gehuurd kan worden.
De tweede optie was om mijn eigen handmatige extractor te kopen.
Met maar één bijenkorf besloot ik een handmatige afzuiger met twee frames aan te schaffen en dat werkt perfect.
Voorbeeld van een handmatige honingcentrifuge | Honey Keeper
Extractie
De voorbereiding op de extractie duurt ongeveer twee dagen.
Eerst moest ik de bijen isoleren van de honingkamers.
"Supers" zijn dozen die geen bijenbroed bevatten, alleen overtollige honing. Hoewel er verschillende methoden zijn om dit te doen, heb ik alleen gebruik gemaakt van wat een driehoek ontsnapping. Het komt erop neer dat de bijen 's nachts via de ontsnapping naar beneden gaan om bij hun zussen te zijn, en 's ochtends kunnen ze niet uitvinden hoe ze terug naar boven naar de supers moeten reizen. Ze zijn echter slim. Als een imker de ontsnapping langer dan een paar dagen aan laat staan, komen de bijen er wel achter hoe ze de super weer binnen kunnen komen.
Dit jaar zette ik de ontsnapping rond 9:30 uur op en ging de volgende ochtend rond 7:00 uur weer naar buiten. Er zaten nog steeds enkele bijen in de super, maar het aantal was beheersbaar - genoeg om ze te borstelen of af te schudden.
Vervolgens moest ik de dop van de honing halen.
Voordat de supers in de extractor gaan, moet de honing ontdopt worden. Dit betekent dat het wasdopje dat de bijen op de honing doen om het vochtgehalte goed te houden en de honing hygiënisch te houden, verwijderd moet worden. Bob en Joan gebruiken meestal een speciaal verwarmd mes, maar het kan ook gemakkelijk met een speciale vork.
Het is niet aan te raden om meer dan 20% van de niet-afgedekte honing te extraheren, omdat deze dan gaat gisten.
Dit jaar had ik één pot met afgedekte honing en één pot met honing zonder dop. Ik liet de honing zonder dop achter voor de bijen.
Imker maakt honingraat los met speciale vork en bereidt zich voor op honingoogst | Istock
Tot slot zou ik de honing extraheren.
Omdat ik alleen aan het extraheren was, maakte ik van de gelegenheid gebruik om met tussenpozen te extraheren. In principe draaide ik de extractor ongeveer 100 omwentelingen en liep weg om iets anders te doen. Ik kwam terug en wisselde van kant. De arm wordt immers pijnlijk, zelfs als ik maar 10 frames uittrek!
Ik wacht momenteel tot mijn honing gescheiden is. Bij Bob en Joan zou ik een 5-gallon emmer meenemen, zodat mijn honing gescheiden zou zijn van die van hen. De emmer heeft een hek - een hendel die open en dicht kan om de honingstroom te regelen tijdens het bottelen. Dit jaar zal ik direct bottelen uit de extractor.
Hoe dan ook, het is belangrijk om een paar dagen te wachten zodat eventuele was de tijd heeft om naar boven te komen, waardoor het schoner en gemakkelijker te bottelen wordt.
Honing winnen is een tijdrovend, heet en stressvol proces dat het helemaal waard is. Dit jaar zal ik ongeveer 25 pond honing hebben gewonnen. Vloeibaar goud, nectar van de goden - heerlijk.
