Brian Griffiths is gepassioneerd door duurzaam beheer van natuurlijke hulpbronnen en economieën van wilde dieren in het Peruaanse Amazonegebied. Hij is een menselijk ecoloog die zich ook bezighoudt met antropologie, ecologie en natuurbeschermingsbiologie en geeft prioriteit aan gemeenschapsgestuurd werk. Zijn recente projecten omvatten de ecologie van natuurlijke mineraalmeren in het Amazonegebied en de invloed van culturele praktijken op het gedrag van jagers, beide uitgevoerd in samenwerking met de inheemse Maijuna-bevolking van Peru. Brian heeft advieswerk gedaan voor onder andere het Smithsonian en de Verenigde Naties over onderwerpen variërend van milieu-educatie tot de economie van wilde dieren. Brian geeft mede leiding aan het Amazon Center for Environmental Education and Research (ACEER, directeur onderzoek) en OnePlanet (directeur conservatiewetenschap). Hij heeft een Ph.D. in Environmental Science and Public Policy (George Mason University) en een bachelor in Plant Science en Environmental Engineering (University of Delaware), en is faculteitslid in de Earth Commons aan Georgetown University waar hij cursussen geeft over duurzaamheid. Voordat hij naar Georgetown kwam, was Brian een postdoctorale fellow aan de George Mason University, de uitvoerend directeur van ACEER en een beurshouder van Fulbright.
De lucht in de keuken zindert van de hitte, maar Marina zweet niet als ze zich over haar moledor buigt om een nieuwe partij gekookte, dampende yuca in de houten batang te stampen die voor haar is uitgestrekt. Het is duidelijk dat het gigantische hardhouten gereedschap zwaar is, maar het gewicht lijkt Marina niet te deren als ze de gebogen rand van de moledor in de yuca drijft, waardoor een crèmekleurige pasta in de trog ontstaat. Deze pasta zal worden verwerkt tot masato, een traditionele drank die de Maijuna drinken om energie op te bouwen voor een lange werkdag en om de gemeenschap te bevorderen.
Masato is een belangrijk onderdeel van de traditionele Maijuna-cultuur (zie Gilmore et al., 2020; Wingfield & Gilmore, 2020 voor meer informatie) dat ook nu nog een belangrijk deel uitmaakt van het dagelijks leven. Vrouwen zijn verantwoordelijk voor het maken van masato, en mannen kunnen genieten van de afgewerkte drank, maar kunnen niet deelnemen aan het maken ervan. Deze partij masato is bestemd voor een minga, een werkfeest dat de familie van Marina organiseert om een nieuw veld vrij te maken. Masato is een essentieel onderdeel van elke minga.
Als de yuca eenmaal helemaal een pasta is, begint de volgende fase van het werk. Marina schept de gepureerde yuca in haar mond, kauwt er enkele minuten op en spuugt terug in de houten batang. Ze schept meer yuca en begint aan de tweede kauwronde, terwijl ze ook haar moledor weer oppakt om verder te prakken en te mengen. Marina kauwt vijftien happen vol voordat ze tevreden is met het uiterlijk van de masato en stapt terug naar haar hangmat die vlakbij hangt voor een korte adempauze.
Deze masato is nu klaar om in afgedekte plastic bakken te worden geschept, waar het vier dagen zal blijven tot de minga. Gedurende deze tijd zullen de enzymen in Marina's speeksel de complexe zetmelen van de yuca afbreken en de natuurlijke gisten in de lucht zullen de resulterende eenvoudige suikers fermenteren tot een gladdere pasta die licht alcoholisch is.
Op de dag van de minga is Marina al vroeg op om de gefermenteerde masato met water te mengen tot kommen met de drinkbare drank. De genodigden zijn al aangekomen en wachten op de masato voor hun ochtendmaal. Er is nog veel werk te doen, maar Marina's vaardigheid met de moledor, kennis die ze van haar moeder heeft meegekregen, heeft haar familie in staat gesteld deze minga te organiseren en een succesvol groeiseizoen te hebben met een nieuw veld.
Referenties
Gilmore, M. P., Griffiths, B. M., & Bowler, M. (2020). The socio-cultural significance of mineral licks to the Maijuna of the Peruvian Amazon: Implicaties voor duurzaam jachtbeheer. Journal of Ethnobiology and Ethnomedicine, 16(1), 1-10. Wingfield, A., & Gilmore, M. P. (2020). Drie dagen van Masato. Interdisciplinary Studies in Literature and Environment, 27(2), 406-415. https://doi.org/10.1093/isle/isz084
