Denise is een toegewijde biologische tuinierster die zichzelf uitdaagt om zo duurzaam mogelijk te leven in haar huis in het zuidoosten van Pennsylvania. Ze is professor in de afdeling Communicatie en Media aan de West Chester University met een Ph.D. van Kent State University. Haar onderwijs- en onderzoeksgebieden bestaan uit duurzaamheid, hechte interpersoonlijke relaties, integratie van werk en gezin, en conflictoplossing.
De gemiddelde Amerikaan produceert ongeveer een pond voedselafval per dag. Heb je ooit gehoord van vermicompostering, ook bekend als wormencompostering? Als klein meisje was ik al gefascineerd door wormen - vraag me niet waarom. Wel probeerde ik wormen te redden die ik op de oprit vond nadat het geregend had.
Hoewel ik in Deeden meteen met een composthoop begon, gebeurde mijn ontdekkingstocht naar vermicompostering per ongeluk. Ik bezocht een vrijwilligersevenement op mijn werk, en toen ik naar huis liep (ik heb het geluk dat ik ongeveer anderhalve kilometer van mijn werk woon, dus ik liep), ontdekte ik dat ik mezelf had buitengesloten in Deeden. Het regende en ik had een toilet nodig. Gelukkig is de openbare bibliotheek vlakbij, dus daar ging ik heen. Daar pakte ik een tijdschrift en las een artikel over iemand in Manhattan die een wormenbak onder zijn aanrecht had geplaatst. Ik was verkocht. Composteren binnenshuis? Wie wist dat?
Let wel, dit zijn geen regenwormen. Het zijn meestal rode wigglers(Eisenia foetida), ook bekend als compostwormen. Ze zijn geweldig en zeker ondergewaardeerd! Wormen hebben geen ogen, oren, longen, en ze hebben geen tanden om te kauwen. Ze hebben een vraatzuchtige eetlust en kunnen ongeveer drie keer hun lichaamsgewicht per week eten. Micro-organismen die met de wormen in de wormenbak leven, helpen de voedselresten af te breken.
Het idee van wormen onder het aanrecht kreeg destijds een groot veto van mijn partner. Toch kon ik het idee van een wormenbak in de kelder verkopen. Het is een heel eenvoudige opzet - twee grote plastic bakken met gaten erin geboord, één iets kleinere die in de onderste bak past. Het Environmental Protection Agency beveelt een 18 gallon kuip aan van ongeveer 15x25x15 inches. Gaten aan de bovenkant van de kuip en aan de zijkanten laten lucht toe voor de wormen. Gaten bij de bodem van de bak zorgen ervoor dat overtollige vloeistof uit de bak kan lopen, zodat de wormen niet verdrinken. Boor 8-12 gaten tot ¼ inch diameter voor de bodem en 7-10 gaten aan elke kant en het deksel. Voeg wat versnipperd papier toe als bodembedekking - kranten of uw versnipperde belastingaangiften en andere persoonlijke documenten - en een beetje water om het papier vochtig maar niet klef te maken, een paar handenvol aarde, etensresten, en de wormen natuurlijk. Klaar voor gebruik. Regelmatig voeg je vochtig papier toe, vooral om etensresten af te dekken tegen fruitvliegjes. Wormen kun je gemakkelijk via internet kopen. Ongeveer 500-1000 wormen eten ongeveer 1 kopje voedsel per dag of twee. Ze zijn dol op groente/fruitresten en koffiedik, maar blijf uit de buurt van vlees/botten, zuivel en olieproducten, en ze houden ook echt niet van citrusvruchten. Ze zullen zichzelf reguleren, dus als je ze een tijdje geen eten geeft, zullen ze zich minder snel voortplanten. Hoe kleiner je het voedsel kunt snijden, hoe beter. Je weet het als het te veel of te vochtig is, want dan begint het een vieze geur te krijgen.
Een paar keer per jaar moedig ik de wormen aan om te migreren door een tweede systeem te maken met hetzelfde type bak, en de oude bak er direct overheen te zetten zonder deksel - de wormen gaan naar beneden door de drainagegaten in de bodem.
Wormencastings - je raadt het al - hun poep - zijn een uitstekend plantenvoedsel. En ze kunnen worden bewaard in een goed afgesloten container tot ze klaar zijn voor gebruik. Het is heel eenvoudig om een paar lepels van de wormen in een liter water te verdunnen voor een effectieve natuurlijke voeding voor je planten. Ik gebruik deze "compostthee" ongeveer eenmaal per maand voor mijn kamerplanten en buitenbakken, maar ik heb gemerkt dat als ik probeer lepels van de castings rechtstreeks in mijn plantenpotten te doen, ze na verloop van tijd alleen maar verharden. Het kan ook effectief worden gebruikt voor planten in perken. Mijn planten zijn me dankbaar!
Denise's blogs zullen het komende jaar op de eerste maandag van elke maand live gaan, dus markeer het in uw agenda en luister naar haar verhalen uit de Tuin van Deeden.
