Ik ben pas afgestudeerd aan de Millbrook School in New York en ga naar de St. Andrews University. Ik ben opgegroeid op het platteland van Connecticut, waar ik ben opgevoed om de natuur te waarderen en te respecteren en er met plezier van te leren. Ik ben van plan om duurzame ontwikkeling in de wetenschappen te studeren aan de universiteit, in een poging om mijn liefde en passie voor wetenschap toe te passen op dringende wereldwijde en lokale problemen.
Deze mei, te midden van het bloeiende nieuwe leven van de lente, dook er iets onheilspellends op. In de omgeving van Washington D.C. rinkelden de telefoons van dierenartsen en wildbeheercentra van de haak met meldingen van duizelige, niet reagerende vogels met korstige, gezwollen ogen. De boosdoener: een nieuwe ziekte met onbekende oorzaak.
3000 mijl verderop, in de diepte van het ongerepte Braziliaanse Amazonegebied, hebben ook de vogelpopulaties te lijden. Uit een onderzoek van de vogelpopulaties in een gebied met ongerept regenwoud op ongeveer 50 mijl afstand van Manuas, Brazilië, bleek dat verschillende vogelsoorten minder talrijk zijn geworden dan voorheen.
Hoewel er geen rechtstreeks verband is, herinneren deze parallelle gevallen van gezondheidsachteruitgang bij vogelpopulaties ons op krachtige wijze aan het effect dat menselijke activiteiten op ecosystemen kunnen hebben. Een onderzoek naar de onderliggende oorzaak van de benarde situatie van elke populatie onthult een waardevolle les over de mogelijkheid van indirecte gevolgen van onachtzaam menselijk gedrag.
Aangezien de ziekte zich blijft verspreiden, wordt er bij de bewoners van de getroffen gebieden op aangedrongen hun vogelbaden en voederbakken met pensioen te sturen; plaatsen van samenkomst zoals voeders in de achtertuin kunnen fungeren als besmettingshaarden wanneer diverse groepen vogels samenkomen.
In de VS heeft de nieuwe ziekte zich snel verspreid, met waarnemingen en meldingen van zieke vogels in de Mid-Atlantische en Zuidoostelijke regio's van het land. Deze ziekte, die vooral voorkomt bij jonge blauwe gaaien, Amerikaanse roodborstjes en Europese spreeuwen, treft veel gewone zangvogelsoorten die geliefd zijn in achtertuinen, parken en bossen in de hele VS. Aangezien de ziekte zich blijft verspreiden, worden bewoners van getroffen gebieden aangespoord hun vogelbaden en voederhuisjes met pensioen te sturen; plaatsen van samenkomst zoals voederhuisjes kunnen fungeren als besmettingshaarden wanneer diverse groepen vogels samenkomen.
De zoektocht naar de oorzaak van de mysterieuze en zich snel verspreidende ziekte is aan de gang. Wetenschappers en onderzoekers blijven informatie verzamelen over de overdracht en de symptomen van de ziekte. Het onderzoek naar de oorzaak heeft echter nog geen uitsluitsel opgeleverd.
Ondertussen constateerden bioloog Philip Stouffer en collega-onderzoekers in het Braziliaanse Amazonegebied een opvallende afname van waarnemingen van een verscheidenheid aan toch al zeldzame vogels in de diepten van het ongerepte woud. De resultaten van een daaropvolgende studie naar het aantal vogels tussen 2006 en 2016 toonden aan dat 9 soorten sinds het begin van de jaren 1980 minstens 40% minder talrijk zijn geworden; bovendien blijkt dat acht van deze negen soorten meer dan 50% minder talrijk zijn geworden. Opmerkelijk is dat de achteruitgaande soorten allemaal insecteneters waren, in tegenstelling tot de fruitetende vogelsoorten, die veel stabielere en zelfs stijgende populatieniveaus kenden.
Het is duidelijk dat zo'n opvallende afname van de aantallen verontrustend is en wijst op een onderliggend probleem, maar de vraag die nog beantwoord moest worden was: wat is het probleem? Deze soorten leven midden in een uitgestrekt en gezond deel van het Amazone regenwoud, omgeven door een schijnbaar ongeschonden omgeving, de vogels zouden ook moeten floreren.
Terug in de Verenigde Staten gaat de jacht op de bron van de nieuwe ziekte door. Hoewel het nog te vroeg is om de oorzaak definitief vast te stellen, zijn er verschillende hypotheses ontwikkeld. Eén hypothese die opgang heeft gemaakt is dat de ziekte verband zou kunnen houden met het gebruik van pesticiden. Het meest recente cicadebroed, 'Brood X', is mogelijk een voedselbron voor veel vogels en kwam uit de grond rond dezelfde tijd dat de waarnemingen van zieke vogels begonnen. In een NPR interview suggereerde vogelecoloog Brian Evans dat de cicades na 17 jaar onder de grond gemakkelijk een opslagplaats van gifstoffen zoals pesticiden kunnen zijn. De neurologische symptomen bij zieke vogels zouden verband kunnen houden met de consumptie van giftige insecten.
Voor Stouffer en collega-wetenschappers in het Amazonegebied was de laatste stap in hun onderzoek het identificeren van de oorsprong van de afname van de populatie van de negen soorten. In een artikel dat in 2020 werd gepubliceerd in Ecology Letters bieden Stouffer en tien andere auteurs een verklaring die verband houdt met klimaatverandering. Na verschillende andere mogelijkheden te hebben verworpen, stelt het artikel dat effecten van klimaatverandering, zoals een verminderde overvloed aan voedselbronnen (insecten), waarschijnlijk de oorzaak zijn van de bevolkingsafname.
Met elke actie die we ondernemen, hebben we niet alleen direct, maar ook indirect invloed op de dieren om ons heen.
Deze twee momentopnamen van de gezondheid van vogels uit de hele wereld, een onopgelost mysterie in de VS en een alarmerende ontdekking in het Amazonegebied, zijn harmonieuze noten op een onheilspellend wijsje. Met elke actie die we ondernemen, hebben we niet alleen direct, maar ook indirect invloed op de dieren om ons heen. Deze twee voorbeelden van afnemende gezondheid van vogelpopulaties herinneren ons aan de waardevolle en complexe systemen van interactie die de basis vormen van het leven op aarde. Een verstoring van deze systemen op elk niveau kan schadelijk zijn; schadelijke chemicaliën in pesticiden die van insectenpopulaties op vogels worden overgedragen, zouden een mogelijke oorzaak kunnen zijn van de verwoestende ziekte in de VS, net zoals in het Amazonegebied de vermindering van insecten als gevolg van de klimaatcrisis tot nu toe onaangetaste vogelpopulaties in een scherpe daling heeft gestort.
Of de informatie in dit bericht nu schokkend of maar al te bekend is, laat het dienen als een herinnering aan de impact die je hebt op de ecosystemen waarvan je deel uitmaakt en herinner je dat deze impact je ook de mogelijkheid geeft om goed te doen.
Stouffer, P.C., et al. (2021), Long-term change in the avifauna of undisturbed Amazonian rainforest: ground-foraging birds disappear and the baseline shifts. Ecol. Lett., 24: 186-195. https://doi.org/10.1111/ele.13628